نزدیک به ۱۹۰ عنوان پایان‌نامه و رساله ثبت‌شده با عنوان تربیت دینی در دهه اخیر نگاشته شده است. مدارس بسیاری با دغدغه تربیت دینی ایجاد شده‌اند. دغدغه‌مندان فراوانی از رشته‌های دیگر وارد علوم‌تربیتی شده‌اند تا بتوانند تربیت را به سمت دینی شدن پیش برند و عده کثیری با سختی زیادی جذب آموزش‌و‌پرورش شده‌اند تا معلمی شوند که بچه‌ها را با تربیت دینی رشد دهند. تربیت دینی مفهومی است که گمشده بسیاری بوده و هر کس تلاش کرده است آن را بیابد یا آن را اجرا کند. همان‌طور عده‌ای به‌ مخالفت با این مفهوم و تبعاتش پرداختند و تلاش کرده‌اند که یا از امکان‌ناپذیری آن صحبت کنند یا از نامطلوبیت آن.

تربیت دینی چه در حوزه نظر و چه در حوزه عمل، مسئله جامعه ایرانی است. چه موافق آن باشیم و چه نه، باید با آن مواجه شویم و تلاش کنیم که قبل از هرچیز آن را فهم کنیم. دوره‌ها‌ی فراوان، واحد‌های عدیده با عنوان تربیت دینی برگزار شده است. عقیده ما این است که باید تربیت دینی را دوباره بازخوانی کرد ولی نه از یک نگاه مشخص بلکه باید از فراز ایده‌ها به آن‌ها نگریست و با مقایسه هر کدام، هر نگاه را در مختصات خاصی قرار داد. تربیت دینی در ایران مسئله‌ای بوده که صاحبان اندیشه را درگیر خود کرده است. در این دوره به‌دنبال این هستیم که شیوه مواجهه هشت اندیشمندِ در قید حیات را بررسی کنیم که به‌نوعی نماد شیوه‌ای خاص برای نگریستن به تربیت دینی هستند. به‌نوعی مواجهه آن‌ها را با علم و دین ارزیابی کنیم تا حاصل نگاهشان و روش‌شناسی‌شان را در نسبت به تربیت بسنجیم. در این دوره براساس نظریه‌های علم‌ دینی به هر اندیشمند خواهیم پرداخت.