گزارش روز دوم رویداد معرفی گرایشهای ارشد علوم تربیتی

برنامهریزی درسی یا برنامهریزی تحصیلی؟!
در روز دوم رویداد در خدمت دکتر نقرهای بودیم که از مشهد مقدس بهشکل مجازی همراه ما شدند. دکتر نقرهای مهندس دیگری بودند که راه خودشان را بعدها در برنامهریزی درسی یافتند که به تعبیر ایشان بهتر است آن را مطالعات برنامه درسی بنامیم. دکتر نقرهای مفصل از انتخابکردن و پیداکردن مسئله گفتند و اینکه خودشان چگونه مسیرشان را یافتند. هنگامی که سراغ معرفی رشته رفتند با این پرسش شروع کردند: برداشت شما از برنامهریزی درسی چیست؟ برنامهریزی درسی از آن رشتههایی است که با تصور جامعه خیلی فرق دارد. خیلیها گمان میبرند برنامهریزی درسی همان کاری است که مشاورها میکنند؛ یعنی برنامهریزی تحصیلی. بعضی تصور میکنند این رشته را افراد میخوانند تا بتوانند کتابهای درسی را تدوین کنند اما در دانشگاه چنین چیزی را یاد نمیدهند. عملاً در دفتر تألیف کتب درسی، نهایت یک نفر متخصص برنامه درسی در تیم باشد. مؤلفان کتابهای درسی معلمان حرفهای در آن حوزه هستند. حتی برای معلم شدن لازم نیست که برنامهریزی درسی خواند.

بعد از آنکه همه تصورات اشتباه درباره این رشته مطرح شد. آقای دکتر نقرهای سراغ «چه هست» رشته رفتند. برنامهریزی درسی رشتهای بسیار گسترده است و حوزههای متنوعی را از نظریترین تا عملیترین شامل میشود. از جامعهشناسی برنامه درسی و فلسفه برنامه درسی تا برنامه درسی تجارت. وجه مشترک همه این حوزهها آموزش است. آموزش با همه چیز گره خورده است. هر جا که آموزشی حضور دارند برنامهریزی درسی میتواند نظری و عملی وارد شود و به موضوعات آن بیاندیشد.
بعد از صحبتهای آقای دکتر نقرهای نظرات دانشآموختگان ارشد و دکتری این رشته را با هم بررسی کردیم و در نهایت با پرسش و پاسخ این بخش نیز به اتمام رسید.
توسعه جامعه از پیشدبستانی
در بخش پایانی رویداد، فیزیکخواندهای برای ما صحبت کرد که از فیزیک خواندن خودش پشیمان نبود؛ اما همانطور که قبلاً اشاره کردیم معتقد بود ضعف در هدایت تحصیلی کشور ماست که بسیاری را از آشنایی پایهای با علوم انسانی محروم کرده است. خانم دکتر برادران بعد از فیزیک به گرایش خاصی از آموزش عالی علاقهمند شدند که فقط در دکتری بود؛ لذا قبل از آن تصمیم گرفتند با توجه به علایق و دغدغهشان مدیریت آموزشی را در ارشد بخوانند. دکتر برادران از ابتدا که سراغ فیزیک رفتند، دغدغه جامعه را داشتند و بهدنبال توسعه جامعه بودند. ایشان از مسیر پرنشیب و فراز خودشان گفتند که با نگاهِ توسعه جامعه از آموزش عالی شروع کردند و قدم به عقب گذاشتند تا ببینند کجا باید برای نیل به این هدف بایستند و اکنون معتقدند کار را باید از قبل از دبستان شروع کرد.

خانم دکتر برادران از این گفتند که مهمترین کار مدیر ایجاد هماهنگی است. هماهنگی بین نظامهای مختلف درون سیستم و نسبت آن با نظامهای دیگر جامعه. همچنین به این اشاره کردند که مدیریت آموزش کاملاً انسانوار است و مدیریت کارخانهای و ساختاری جایگاهی در این فضا ندارد. مدیر آموزشی در واقع باید رهبر آموزشی باشد که بتواند بر تکتک دانشآموزان یا دانشجویانش از طریق کادر و معلمانش نفوذ کند.
صحبتهای خانم دکتر نیز با پرسش و پاسخهای شرکتکنندگان تمام شد. یکی از پرسشها این بود که چه مسائلی در این رشته وجود دارد. خانم دکتر پاسخ دادند که خود شما باید مسئلهتان را پیدا کنید و به دنبال پاسخ آن باشید و خودتان را محدود به دانشگاه و درس استادان نکنید. این شما هستید که رشته را میسازید.
جالب است بدانید تقریباٌ نیمی از شرکتکنندگان بعد از پایان رویداد نظرشان درباره رشته انتخابیشان تغییر کرد و حدود ۸۰ درصد آنها اذعان کردند که این رویداد به انتخاب مسئلهشان کمک کرد. امید است که افراد بیشتری بتوانند از این رویداد بهتره ببرند تا انتخاب بهتری کنند و مسیرشان را آگاهانهتر بسازند. اگر شما هم دوست دارید از این رویداد استفاده ببرید میتوانید آفلاین آن را از اینجا تهیه کنید.
دیدگاهتان را بنویسید