اهمیت مهارت‌های زبانی

پرداختن به مسئله مهارت‌های زبانی از چند منظر اهمیت دارد.

بحران در سوادِ خواندن، با توجه به نقش آن در تمام دوره‌ی یادگیری مدرسه‌ای کودکان، به معنای بحران در کارکرد نظام آموزش مدرسه‌ای است. دانش‌آموزان امروز مدارس ابتدایی، عموماً از تعامل سازنده با متون ساده و روان نیز ناتوان‌اند. اگرچه بتوانند به درستی از روی متن با سرعت بخوانند، نمی‌توانند دریافتی کلی و کاوشگرانه از متن داشته باشند. (گروه پژوهشی کودک پژوه،۱۳۹۹) چنین بحرانی امروزه کل نظام آموزشی ما را تهدید می‌کند: بحران در نظام اکتشاف، پرسشگری و دریافت و خلق معنای مکتوب در کودکان. (سپهر،۱۴۰۰)

تحقیقات، بیانگر آن است که بسیاری از دانش‌آموزان از مهارت روان‌خوانی برخوردارند و متن را با صدای بلند، روان و صحیح می‌خوانند؛ اما در بازیابی اطلاعات متن و تعبیر و تلفیق مطالب، عملکرد ضعیفی دارند. پیامد این درک ضعیف متن، در تمامی دروس نمود خواهد یافت. دانش‌آموز از همان دوره ابتدایی عادت می‌کند که فقط به مهارت کسب دانش، آن هم به صورت سطحی بسنده کند و به مهارت اندیشیدن دست نیابد.

هم‌چنین نتایج چند دوره شرکت در آزمون پرلز نشان داد وضعیت دانش‌آموزان ایرانی در مهارت‌های زبانی، یعنی خواندن، نوشتن، گفتن و شنیدن، خوب نیست.